Reklama:



                                                                                                                                          Sanniki w okresie średniowiecza Sanniki, podobnie jak i inne wsie ziemi gostyńskiej były jedną z osad służebnych książąt płockich. Parafię sannicką utworzył w 1441 roku biskup płocki Andrzej Bniński. W okolicy rozwijało się intensywnie osadnictwo, zarówno na równinie kutnowskiej, jak i w pradolinie. W tym czasie istniał już w Sannikach dwór. Cała ziemia gostynińska w 1462 r. została wcielona do Korony. Sanniki stały się wsią królewską dzierżawioną przez szlachtę. W 1502 r. dobra sannickie zastawiono Piotrowi Szydłowieckiemu, podkomorzemu krakowskiemu i staroście gostynińskiemu, a od 1513 r. Krzysztofowi Szydłowieckiemu, staroście gostynińskiemu, późniejszemu kanclerzowi wielkiemu koronnemu.
Na początku XVII wieku Sanniki były dzierżawione przez Stanisława Mińskiego, wojewodę łęczyckiego i starostę płockiego. W 1616 r. dzierżawa sannicka na 100 lat została nadana rodzinie Hierponima Gostomskiego, wojewody poznańskiego i starosty sandomierskiego. Z kolei od 1752 r. właścicielem dzierżawy sannickiej z przyległościami i wójtostwem został Ignacy de Woyna Sołłuhub. Po jego śmierci, w 1774 r. wójtostwo i dzierżawę przejął wojewoda Witebski Józef de Woyna Sołłuhub, ale za pozwoleniem Stanisława Augusta Poniatowskiego przekazał ją generałowi - adiutantowi królewskiemu Józefowi de Woyna Sołłuhubowi. W rzeczywistości majątkiem i wójtostwem sannickim zarządzał kasztelan gdański, Pruszak. W latach 1773-75 Stany Rzeczpospolitej nadały starostwo Sanniki w posiadanie emfitentyczne Wacławowi Zabłockiemu.
Z tego okresu pochodzi pierwszy opis założenia dworskiego. Na podstawie inwentarza dóbr sannickich z 1775 roku wiadomo, że był tam dwór z frontem na wschód (a więc inaczej zorientowany niż dzisiejszy pałac) otoczony ogrodem z różnymi drzewami, lipową aleją, domkiem ogrodnika. Pod koniec XVIII wieku w dobrach sannickich zamieszkała przybyła z Pomorza Gdańskiego na Mazowsze rodzina Pruszaków. Tomasz Tadeusz Pruszak, stał się zarządcą majątku w Sannikach. W tym czasie w folwarku sannickim była nowa stodoła z tarcic o czterech klepiskach, cztery spichlerze, stajnie z wozownią, chlewy z kurnikiem, dwie obory, stara szopa, dwie piwnice oraz nowa owczarnia. W majątku był browar, a przy nim palarnia, kurnik, stajnia oraz pomieszczenie do wyrabiania serów, mielcuch i studnia.
Wiemy, że latem 1828 roku Sanniki odwiedził młody Fryderyk Chopin.

czytaj dalej...

Copyright (c) by Aleksandra Polak. All rights reserved.